Stały pobyt w przedszkolu poprzedza dwutygodniowy, całkowicie bezpłatny okres adaptacyjny. Maluch w tym czasie przychodzi do placówki
z rodzicem, uczestniczy w specjalnie przygotowywanych zajęciach, których celem jest wprowadzenie dziecka w przedszkolny świat. Pobyt w przedszkolu zostaje stopniowo wydłużany w porozumieniu z wychowawcą grupy.
Droga mamo, drogi tato!
Przedszkole zostało stworzone, by pomóc rodzicom w wychowaniu i opiece nad ich pociechami oraz pogodzeniu życia zawodowego z rodzinnym.
Edukacja przedszkola to ważny i jakże wartościowy etap w życiu małego dziecka. Skoro świadomie podjęliście decyzję to jest to dobra decyzja! Teraz należy pomyśleć o tym jak wspierać małego człowieka w trudzie pierwszych długich rozstań z Wami.
Przed podjęciem przygody z przedszkolem dużo rozmawiaj ze swoja pociechą na temat przedszkola. Opowiadaj dziecku, co tam na niego czeka, jak wygląda przedszkolny dzień, jakie atrakcje tam na niego czekają. Kupcie wspólnie książkę, która ułatwi dziecku zobrazowanie sobie przedszkolnej rzeczywistości. Pobawcie się w przedszkole. Następnie odwiedźcie wspólnie z dzieckiem placówkę przedszkolną. Uczestniczcie razem w tygodniowych zajęciach adaptacyjnych organizowanych przez przedszkole.
Poślijcie dziecko do przedszkola na początku roku szkolnego (od września), z doświadczenia wiem, że w tym okresie dzieci szybciej przyzwyczajają się do nowego miejsca, a tym samym narażone są na mniejszy stres. Najważniejsze w procesie adaptacji jest nastawienia rodzica do przedszkola i wyrażanie się o nim. Powinno ono być zawsze pozytywne. Nie należy witać dziecka, które nawet po pobycie w pierwszych dniach w przedszkolu na smutna minkę słowami „Dlaczego płaczesz?. „Długo płakałeś?” itp.” Tylko z uśmiechem na twarzy należy zapytać „Jak się bawiłeś?”, „Co robiliście?”.
Pod żadnym pozorem nie wolno straszyć dziecka przedszkolem. Warto natomiast wprowadzić podobny rytm dnia w domu do tego który obowiązuje w przedszkolu.
Podczas odprowadzania malucha do przedszkola nie należy przedłużać pożegnania. Im dłużej trwa rozstanie, tym potęguje się niepewność
w dziecku. Możecie być Państwo pewni, że nauczycielka nie pozostanie obojętna wobec smutku waszej pociechy. Szybko je przytuli i zainteresuje czymś. W końcu przedszkole to największa wyspa skarbów.
Drodzy rodzice, zapamiętajcie:
Jeżeli twierdzisz, że mi ufasz – ufaj mi całym sobą. Ufaj mi – naprawdę.
Potrzebuję Twojej wiary we mnie. Ona unosi moje skrzydła.
Ty, moja mądra, dorosła Mamo we mnie wierzysz;
Ty, dorosły, potężny Tato – ufasz, że dam radę,
więc ja – Wasz malutki syn, Wasza mała córeczka – PORADZĘ SOBIE.
Otoczony Twoimi ciepłymi zapewnieniami odnajdę w sobie siłę do tego, by sobie poradzić.
Otulony Twoim wsparciem, Twoją pewnością i wiarą we mnie – będę latał…”
Katarzyna Wnęk – Joniec „Nie przydeptuj małych skrzydeł”
Oto kilka rad jak ułatwić adaptację dziecka w przedszkolu:
- Zanim pomyślisz o adaptacji dziecka- pomyśl o swojej adaptacji i o swoich emocjach. To jest Twój problem i Twoje zadanie –
- Zaufaj wychowawcy, zadawaj pytania ale też bądź otwarty na jego rady.
Dobrze kiedy na początku w miarę możliwości będziesz odbierał dziecko o stałej porze np. po umówionym posiłku. - Niech dziecko nabierze zaufania myśląc: „rzeczywiście zostawia mnie tutaj ale codziennie po mnie wraca”.
- Staraj się być pogodny żegnając się z dzieckiem, nie przedłużaj momentu pożegnania, niech dziecko ma poczucie, że oddajesz je w dobre ręce, pamiętaj, że Twój niepokój udzieli się dziecku- pomyśli ono: „skoro mama i tata są smutni to gdzie oni mnie oddają?!
- Nawet jeśli płacze bądź stanowczy i słowami „kocham Cię, baw się dobrze, będę po obiedzie” pozwól dziecku odejść Pedagogika zabawy.
- Niech pożegnanie odbywa się w szatni, nie obiecuj dziecku, że wejdziesz z nim do sali- pomyśl o innych dzieciach, dla których ta sytuacja byłaby trudna bowiem jego rodzice nie mogą z nim w tej chwili być.
- Witając dziecko pytaj je :„W co ciekawego dziś się bawiłeś” a nie „Czy dużo płakałeś?
- Bądź radosny z widoku dziecka nawet jeśli ono ma smutną minkę, witaj je radośnie i optymistycznie.